Jack's Biking Chronicles: A Jungle in the City Ride at Malabon Zoo
- Jack Maico
- 5 days ago
- 7 min read
There was a time that I go for a non-planned ride, yung tipong hindi ko alam kung saan ba ang ruta ko kahit nakalabas na ako ng bahay at tamang nasa biyahe na. One Sunday, I really don't know where I'm going kasi mnsan nakakasawa na rin magpunta s amga lugar na lagi mo na napupuntahan linggo-linggo like Intramuros rides or Binondo, Rizal Park. Pumunta muna ako sa Intramuros sa labas ng Manila Cathedral and breathe fresh air at nagrefresh sa inuming buko juice sa mahabang ride papunta dito. I sat for a while sa mga stone benches while just looking for people coming in and out of the cathedral. Finally, I remembered the ride that I promise to myself to visit since I've already saw the newly renovated Manila Zoo simula nang masunog ito noong 2015. The renovation was really worth it and ang ganda na ng Manila Zoo noong binisita ko ito 3 years ago.Sa mga rides ko I have note sa cellphone and nakita ko doon yung Malabon Zoo, so sabi ko why not and it's too early and the sun is shining so there i sno worry na baka umulan. I decided to visit Malabon Zoo. I cycled from Quiapo to Sta Cruz Church at dumaan din ako ng simbahan para bumili ng sampaguita ang sent away my prayers.I love this route kasi hindi siya open highway kung saan delikado. Hindi rin naman trapik at hindi ganoon karami ang mga sasakyan at higit sa lahat hindi kainitan dahil sa ilalim ng LRT ang daan na aking binabagtas. Simula sa istasyon ng Carriedo, Doroteo Jose, Bambang, Tayuman, Blumentritt, Jose Abad Santos, 5th Avenue hanggang Monumento ang aking pinadyak at sa kanto nga ng SM City Grand Central ay tumawid ako sa circle ng pamosong Bonifacio National Monument. Pagkatawid ay marami kang pagpipiliang lagusan kung saang daan ka patungo. Bandang kanan ay papuntang EDSA at Quezon City, ang daan sa gitna sa harapan ng SM Hypermarket ay ang Manila rd kung saan naroon ang Malabon Zoo at papuntang Mac Arthur Highway, Valenzuela, probinsiya ng Bulacan at mga probinsiya sa Norte katulad ng Baguio at Ilocos Sur at Norte. Sa kaliwa naman ay ang Samson Rd na patungo naman sa Caloocan at Navotas. The journey was long but was fun discovering new places and a new route to learn.
There was a time that I go for a non-planned ride, yung tipong hindi ko alam kung saan ba ang ruta ko kahit nakalabas na ako ng bahay at tamang nasa biyahe na. One Sunday, I really don't know where I'm going kasi mnsan nakakasawa na rin magpunta s amga lugar na lagi mo na napupuntahan linggo-linggo like Intramuros rides or Binondo, Rizal Park. Pumunta muna ako sa Intramuros sa labas ng Manila Cathedral and breathe fresh air at nagrefresh sa inuming buko juice sa mahabang ride papunta dito. I sat for a while sa mga stone benches while just looking for people coming in and out of the cathedral. Finally, I remembered the ride that I promise to myself to visit since I've already saw the newly renovated Manila Zoo simula nang masunog ito noong 2015. The renovation was really worth it and ang ganda na ng Manila Zoo noong binisita ko ito 3 years ago.Sa mga rides ko I have note sa cellphone and nakita ko doon yung Malabon Zoo, so sabi ko why not and it's too early and the sun is shining so there i sno worry na baka umulan. I decided to visit Malabon Zoo. I cycled from Quiapo to Sta Cruz Church at dumaan din ako ng simbahan para bumili ng sampaguita ang sent away my prayers.I love this route kasi hindi siya open highway kung saan delikado. Hindi rin naman trapik at hindi ganoon karami ang mga sasakyan at higit sa lahat hindi kainitan dahil sa ilalim ng LRT ang daan na aking binabagtas. Simula sa istasyon ng Carriedo, Doroteo Jose, Bambang, Tayuman, Blumentritt, Jose Abad Santos, 5th Avenue hanggang Monumento ang aking pinadyak at sa kanto nga ng SM City Grand Central ay tumawid ako sa circle ng pamosong Bonifacio National Monument. Pagkatawid ay marami kang pagpipiliang lagusan kung saang daan ka patungo. Bandang kanan ay papuntang EDSA at Quezon City, ang daan sa gitna sa harapan ng SM Hypermarket ay ang Manila rd kung saan naroon ang Malabon Zoo at papuntang Mac Arthur Highway, Valenzuela, probinsiya ng Bulacan at mga probinsiya sa Norte katulad ng Baguio at Ilocos Sur at Norte. Sa kaliwa naman ay ang Samson Rd na patungo naman sa Caloocan at Navotas. The journey was long but was fun discovering new places and a new route to learn.
The ride itself was an adventure. From Imus, I took the Aguinaldo Highway, passing by familiar landscapes before merging onto the Coastal Road. The route is a bit challenging, with some uphill climbs and heavy traffic in certain areas, but the sense of accomplishment as I pedaled closer to my destination was exhilarating. For fellow cyclists in Imus, this route is doable, though I recommend checking traffic conditions beforehand and bringing plenty of water. It's a journey well worth the effort!
Malabon Zoo, unlike its more famous counterpart, Manila Zoo, holds a unique place in the history of Philippine wildlife conservation. Established much later, it carries a quieter, yet equally significant story. While precise historical records are scarce, from what I've gathered, it started as a smaller collection of animals, gradually expanding over the years. It’s a testament to community effort and a passion for preserving local fauna.
Ang mismong zoo ay isang kaaya-ayang lugar, kahit medyo maliit kung ikukumpara sa Manila Zoo. Ang mga hayop ay nasa mga kulungan na ngunit malapít ang experiece, na nagbibigay ng mas malapít na pag-obserba sa mga hayop sa kanilang mga kulungan. Ang pinakamaliit na naninirahan, ang maliliit at makulay na mga ibon, ay naglipad-lipad at kumakanta, isang kaaya-ayang kaibahan sa mas malalaking reptilya na nagbababad sa araw katulad ng kanilang dalawang buwaya. Kahit tinitignan ko lang sila sa kanilang kulungan ay natatakot pa rin ako. Nakakita ako ng iba't ibang uri ng mga butiki, ahas, at pagong, na ang mga kaliskis ay kumikinang sa ilalim ng liwanag. Ang mga unggoy, masayahin at maliliksi na naglalambaras sa mga dinisenyong kulungan para sa kanila, ang kanilang pag-ugoy sa sanga Siyempre, ang mas malalaking hayop, tulad ng usa at iba't ibang ibon na mandaragit katulad ng agila, ay nakakuha ng pansin dahil sa kanilang laki at maringal na presensya. Ang koleksyon ng zoo, bagaman hindi kumpleto, ay nagbibigay ng sulyap sa magkakaibang wildlife ng Pilipinas.
However, Malabon Zoo faces challenges. Funding seems to be a major constraint, impacting the quality of animal care and the overall upkeep of the facilities. There's a palpable need for more resources to ensure the animals' well-being and to enhance the visitor experience. Comparing it to Manila Zoo, the latter boasts a larger collection, more modern facilities, and arguably a better-established infrastructure. Yet, Malabon Zoo holds its unique charm, a more intimate setting that allows for a closer connection with the animals. It's a zoo that needs support and recognition, a place deserving of investment to ensure its continued existence and contribution to wildlife conservation.
Malabon Zoo houses a variety of animals, though a definitive list of the "most common" is unavailable from readily accessible sources. However, based on available information, some animals frequently mentioned at the zoo include:
Commonly Cited Animals: Bengal tigers, lions, bears (likely brown bears), deer (possibly Philippine brown deer), orangutans, and various bird species such as owls (Philippine eagle owl, Philippine scops owl), hornbills (Southern rufous hornbill), and cockatoos (red-vented cockatoo). Reptiles are also present, including crocodiles (Philippine crocodile and saltwater crocodile), snakes (potentially reticulated pythons and Burmese rock pythons), and turtles. Additionally, monkeys (Philippine long-tailed macaques) and other smaller mammals are likely present.
Potentially Rare Species: A pure white lion cub was recently born at the zoo and is exceptionally rare. Albino Burmese pythons, also mentioned, are less common than their normally colored counterparts. Certain bird species native to the Philippines, such as the Philippine eagle-owl or specific hornbill species, could also be considered relatively rare depending on the zoo's collection size and the overall conservation status of these birds. The Philippine brown deer, while not globally endangered, might be considered relatively rare in a zoo setting.
Ang pagbisita ko sa Malabon Zoo ay higit pa sa isang pamamasyal; ito ay isang paglalakbay sa puso ng konserbasyon ng wildlife sa Pilipinas, isang paalala sa kahalagahan ng pag-iingat sa ating likas na yaman. Ang mga hamon na kinakaharap ng zoo ay nagpapakita ng pangangailangan para sa mas malawak na pakikilahok ng komunidad at suporta ng pamahalaan. Ito ay isang lugar na nararapat sa ating pansin at tulong, isang lugar na, sa tamang pangangalaga at resources, ay maaaring patuloy na magturo at magbigay inspirasyon sa mga susunod na henerasyon. Lubos kong inirerekomenda ang pagbisita, hindi lamang para sa mga hayop, kundi para sa kuwentong ikinukuwento nito tungkol sa pagtitiyaga at ang namamayani na kapangyarihan ng diwa ng komunidad. Mabuhay para sa mga walang pagod at haba ng pasensiya sa mga nag-aalaga ng mga hayop sa Malabon Zoo at ang kanilang dedikasyon upang mapanatiling malinis at kaaya-ayang bisitahin ang zoo. Sana'y suportahan din ng Mayor ng Malabon ang zoo para naman mas maraming lokal ang bumisita sa isa sa mga tourist spots ng Malabon.
Gusto ko pa sanang dumiretso ng Valenzuela People's Park hanggang Meycauyan, Bulacan nang araw na yun, kaso ay napakatindi na ng init kaya nag decide nalang ako na bumalik na. Tumambay saglit sa Binondo upang mamili ng pasalubong na makakain tutal ay may dala naman akong lagi na bag pack sa aking mga rides para gawing sisidlan sa aking mga mabibili sa daan. I really recommend Malabon Zoo dahil sa tiyaga ng mga nangangalaga ng mga hayop doon and please support our local tourist spots lalo na kung mahilig ka rin talaga sa mga hayop.
Ito ang aking Strava statistics ride:
Comentarios